چالش‌های تولید گوشی‌های هوشمند به روش ODM و ضرورت ارزیابی مجدد اقدامات
خلاصه مطلب
به گزارش خبرنگار اقتصادی تسنیم، در شرایطی که صنعت گوشی‌های هوشمند به‌عنوان یکی از بخش‌های دارای پتانسیل بالا شناخته می‌شود، بهره‌گیری از روش تولید طراحی اصلی (ODM) به عنوان یکی از راه‌حل‌های توسعه این صنعت در ایران مطرح است. با این حال، سیاست‌های نادرست ارزی که در سال‌های اخیر اتخاذ شده‌اند، این صنعت را عملاً به بن‌بست کشانده و فرصت‌های بسیاری را از دست داده‌اند.
روش ODM یا مدل‌سازی داده‌های شیءگرا، یک رویکرد در مهندسی نرم‌افزار است که بر اساس مفهوم شیءها و کلاس‌ها بنا شده است. این روش از ویژگی‌های شیءگرایی، مانند انتزاع، وراثت و چندریختی، استفاده می‌کند تا سیستم‌های نرم‌افزاری پیچیده را ساده‌تر و قابل مدیریت‌تر کند.
برون‌سپاری مبتنی بر طراحی اصلی (ODM) یکی از روش‌های مهم تولید جهانی به شمار می‌رود. در این شیوه، طراحی محصول توسط متخصصان و کارشناسان حوزه انجام می‌شود، اما فرایند تولید در کارخانه‌های دیگر، که اغلب شرکت‌های بزرگ خارجی هستند، صورت می‌پذیرد. این روش نه تنها به کاهش هزینه‌ها کمک می‌کند، بلکه امکان بهره‌برداری از صرفه مقیاس را نیز فراهم می‌آورد و می‌تواند تا زمان تحقق کامل ظرفیت بومی‌سازی در کشور، به عنوان یک راهکار اثربخش عمل کند.
در حوزه محصولاتی مانند گوشی‌های موبایل و تبلت، بهره‌گیری از روش ODM به نظر ضروری می‌آید، به این دلایل:
صرفه‌جویی در مقیاس: فرآیند تولید در شرکت‌های بزرگ بین‌المللی که تجهیزات لازم را دارا هستند، از بهره‌وری بالاتری برخوردار است.
در این روش، توجه به ملاحظات امنیتی در بخش نرم‌افزار بسیار مهم است، زیرا امنیت اطلاعات و حفاظت از داده‌های کاربران از چالش‌های اصلی این صنعت به شمار می‌آید.
در آبان ماه امسال، در یک مکاتبه داخلی از سوی دستگاه‌های دولتی اشاره شده بود که برای اجرای مصوبه 796 شورای عالی امنیت ملی و با هدف دستیابی به دانش فنی و بومی‌سازی تولید تبلت و تلفن همراه، موضوع برون‌سپاری بر پایه طراحی اصلی (ODM) بررسی شد.
در نشست‌های کارشناسی، به سبب انطباق فعالیت مذکور با تولید در حوزه فناوری اطلاعات، تصمیم گرفته شد که برون‌سپاری مبتنی بر طراحی اولیه (ODM) به‌عنوان شاخه‌ای از تولید نرم‌افزار به رسمیت شناخته شود.
بنابراین، اگر یک تلفن همراه به درخواست یک شرکت یا برند ایرانی تولید شود ولی ساخت آن توسط یک شرکت خارجی انجام شود (در قالب ODM)، می‌توان آن را به عنوان محصول تولید داخل محسوب کرد.
مشکلات کنونی و نبود پشتیبانی از سوی دولت
با اینکه تصمیمات کارشناسی و مصوبات متعددی اتخاذ شده‌اند، اما سیاست‌های اقتصادی و ارزی کنونی کشور که منجر به نوسانات شدید نرخ ارز و محدودیت در دسترسی به ارز خارجی شده‌اند، این صنعت را عملاً به بن‌بست کشانده‌اند.
چالش‌های اصلی این حوزه شامل موارد زیر می‌باشند:
تأمین ارز: در حال حاضر، صنعت تازه‌تاسیس تلفن همراه به شدت به واردات وابسته است. نوسانات نرخ ارز و کمبود آن، تأمین کالاهای مورد نیاز بازار را با چالش‌های جدی روبرو کرده است، به‌ویژه با توجه به هزینه‌های سنگین بازاریابی.
افزایش هزینه‌های تولید ناشی از نرخ ارز بالا، منجر به کاهش توان رقابتی محصولات داخلی در مقایسه با محصولات خارجی شده است.
در حال حاضر، شرکت‌های داخلی تولیدکننده تلفن همراه به دلیل عدم تأمین ارز، به فکر تعطیلی کامل پروژه‌های خود افتاده‌اند. نکته جالب اینجاست که حتی روند معمول تخصیص ارز برای عرضه این محصولات به بازار نیز با مشکلاتی روبرو شده است.
لزوم بازبینی در راهبردها
برای شکستن این بن‌بست و پیشرفت صنعت موبایل داخلی، ضروری است که دولت و نهادهای ذی‌ربط، سیاست‌های ارزی را بازنگری کرده و ارز مورد نیاز شرکت‌های تولیدکننده را با قیمتی منطقی تأمین کنند، به گونه‌ای که این شرکت‌ها بتوانند محصولات خود را بر اساس این فناوری به میزان کافی عرضه کنند.
بهره‌گیری از روش ODM به‌عنوان یکی از راهکارهای کارآمد جهت پیشرفت صنعت تلفن همراه داخلی، مستلزم پشتیبانی دولت و تجدید نظر در سیاست‌های اقتصادی است. بازنگری در این سیاست‌ها و اتخاذ راهبردهای عملی‌تر برای پشتیبانی از صنایع فناوری، ضرورتی است که باید به‌سرعت مورد توجه قرار گیرد.
پایان پیام/