گیاه دارویی «وج» امیدی برای درمان آلزایمر
خلاصه مطلب
بر اساس گزارش خبرگزاری مهر به نقل از معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان ریاست‌جمهوری، شرکت دانش‌بنیان اکسیر هیرکانی ماهان با برند تجاری مهاوج، مشغول به تولید و فرآوری گیاه دارویی «وج» و عصاره روغنی آن با نام تجاری «اکسیر وج» است. پیش از این تصور می‌شد که گیاه «وج» در ایران نایاب شده است، اما در منابع طب سنتی کاربردهای متعددی از آن به چشم می‌خورد.
پس از گذشت تقریباً پنجاه سال از آخرین مشاهده گیاه وج در ایران، این شرکت توانسته است دوباره این گیاه را پیدا کند و به دلیل تهدید انقراض، به سمت اهلی‌سازی و کشت آن حرکت کند. بعد از ده سال تلاش، این شرکت توانسته به فناوری کشت این گیاه بومی و مهم دست یابد.
عباس قلی‌پور، مدیرعامل این شرکت دانش‌بنیان، به فواید گیاه وج اشاره کرد و بیان داشت که این گیاه در طب سنتی برای درمان مشکلات گوارشی، کلیوی و کبدی مورد استفاده قرار می‌گرفته است. همچنین، در تحقیقات اخیر به عنوان یکی از گزینه‌های درمان آلزایمر شناخته شده است و در صنایع عطرسازی نیز به کار می‌رود.
وی افزود: عصاره تولید شده در این مجموعه با نام اکسیر وج، در پیشگیری و درمان بیماری‌های مرتبط با مفاصل همچون آرتروز، روماتیسم، کمردرد و رفع اسپاسم‌های عضلانی، تأثیر بسزایی دارد.
به گفته این فعال حوزه فناوری، مهم‌ترین موفقیت این مجموعه، بومی‌سازی کشت گیاه وج است. این گیاه پیش از این فقط در هند و سریلانکا پرورش می‌یافت، اما اکنون ایران به سومین تولیدکننده آن تبدیل شده است. علاوه بر این، شرکت مهاوج موفق به بومی‌سازی تولید مواد اولیه این گیاه که قبلاً وارداتی بود، شده است.
مدیرعامل شرکت دانش‌بنیان اکسیر هیرکانی ماهان اظهار داشت: ما نخستین مزرعه پنج هکتاری گیاه وج را راه‌اندازی کرده‌ایم. هدف اصلی ما به دو قسمت تقسیم می‌شود: یکی بومی‌سازی گیاه وج و دیگری ایجاد اشتغال که با گسترش کشت محقق خواهد شد.
قلی‌پور درباره اثرگذاری این گیاه در مناطق محروم اظهار کرد: کاشت گیاه "وج" در مزارع و روستاها، باعث ایجاد اشتغال در مناطق کم‌برخوردار می‌شود. همچنین، ارزش افزوده بالای این گیاه دارویی می‌تواند به طور قابل‌توجهی به اقتصاد روستایی کمک کند.
او در خاتمه با تاکید بر اهمیت کیفیت گیاهان دارویی و فرآوری آن‌ها، ابراز امیدواری کرد که با حمایت‌های برنامه ملی آبادیران و تسهیل‌گری‌هایی که این برنامه ارائه می‌دهد، بتوانند کشت این گیاه را به‌ویژه در مناطق روستایی و کمتر توسعه‌یافته گسترش دهند.