هسته درونی زمین در حال تغییر دادن طول روزها است

بر اساس گزارشی از خبرگزاری مهر و به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، تیمی از پژوهشگران دانشگاه جنوب کالیفرنیا به سرپرستی پروفسور جان ویدال که در حال بررسی چرخش هسته داخلی زمین بودند، به کشف غیرمنتظره‌ای دست یافتند.

محققان در ابتدا قصد نداشتند که ویژگی‌های فیزیکی هسته داخلی زمین را مورد بررسی قرار دهند، اما در نهایت به شواهدی از تغییرات سطح آن دست یافتند. احتمالا تعامل بین هسته داخلی و خارجی به چنین تغییرات ساختاری منجر می‌شود. ویدال اظهار داشت: وقتی که داده‌های لرزه‌نگاری چندین دهه را تحلیل می‌کردم، مجموعه‌ای از امواج لرزه‌ای به طرز عجیبی از بقیه متمایز شدند. سپس متوجه شدم که این شواهد نشان می‌دهند که هسته داخلی زمین کاملاً جامد نیست.

تغییر در ویژگی‌های سطحی هسته داخلی زمین ممکن است نقشی اساسی در چرخش آن و نحوه تغییرات چرخش در دوره‌های طولانی ایفا کند و در نهایت بر طول روزها تأثیر بگذارد.

پژوهشگران از گذشته‌های دور درباره ویژگی‌های هسته زمین به بحث و بررسی پرداخته‌اند. با این حال، نقطه تمرکز عمده‌ی این مباحث و تحقیقات بیشتر بر روی فهم نحوه چرخش هسته داخلی زمین بوده است. به همین دلیل، به دگرگونی‌های ساختاری و تغییرات احتمالی دیگر، توجه کمتری اختصاص یافته است.

هسته داخلی زمین در عمق ۳۰۰۰ متری از سطح سیاره واقع شده و توسط یک لایه خارجی مذاب احاطه شده است. پیش‌تر تصور می‌شد که این هسته یک کره جامد است. اما در یک تحقیق جدید، داده‌های لرزه‌نگاری مربوط به چندین دهه، از جمله سوابق زلزله‌های مکرر بین سال‌های ۱۹۹۱ تا ۲۰۲۴ میلادی تحلیل شده‌اند. این داده‌ها از ایستگاه‌هایی نزدیک فیربانکس، آلاسکا و یلونایف در کانادا جمع‌آوری شده بودند.

پژوهشگران به نکته‌ای جالب پی بردند؛ مجموعه‌ای از امواج لرزشی که در یکی از ایستگاه‌های واقع در کانادا ثبت شده بود، با سایر امواج تفاوت داشت. این امواج با داده‌هایی که مورد بررسی محققان قرار گرفته بود، متفاوت به نظر می‌رسید. ویدال ابتدا دچار شگفتی شد، اما این امواج غیرعادی به یک پدیده غیرمنتظره در هسته داخلی زمین اشاره داشتند.

بررسی‌های بهینه‌سازی شده نشان داد که هسته داخلی زمین به مرور زمان در حال تغییر شکل است و به عبارت دیگر این قسمت از زمین کاملاً جامد نیست.

این پژوهش نشان می‌دهد که سطح هسته داخلی احتمالاً دچار تغییرات ویسکوزی شده است و در واقع در مرزهای خود دستخوش تغییر است. به نظر می‌رسد که هسته خارجی مذاب دلیل این پدیده باشد.